De originele vorm van een netwerkdiagram die, effectief gezien, voorbijgestreefd is door het precedence diagram.
In een activity on arrow worden activiteiten weergegeven door een lijn tussen twee cirkels. De eerste cirkel staat voor het begin van de activiteit en staat bekend als de startgebeurtenis (soms ook het i-knooppunt genoemd). De tweede cirkel vertegenwoordigt het einde van de activiteit en staat bekend als de slotgebeurtenis (soms ook het j-knooppunt genoemd).
In de cirkels is ruimte toegestaan voor rekenresultaten van kritieke pad analyse. De berekende tijden zijn de vroegste event time (Earliest Event Time: EET) en laatste event time (Latest Event Time: LET). De eerste event time van het i-knooppunt is de vroegste start van de activiteit en de laatste event time is de laatste start. Op dezelfde manier zijn de vroegste event time en de laatste event time van het j-knooppunt de vroegste en laatste einde van de activiteit.
De naam van de activiteit staat boven de pijl en de duur van de activiteit staat eronder. Na de duur staat de speling tussen haakjes.
Door activiteiten aan elkaar te koppelen op basis van hun afhankelijkheid wordt een netwerkdiagram gemaakt. In het onderstaande diagram kunnen bijvoorbeeld de activiteiten 10-15 en 10-25 pas beginnen als 5-10 klaar is. Activiteit 30-35 kan pas starten als zowel 20-30 als 25-30 voltooid zijn. Gestippelde lijnen worden dummies genoemd. Deze wijzen gewoon op een afhankelijkheid tussen twee gebeurtenissen en zijn geen activiteiten.
Het gebruik van activity on arrow was normaal vóór het wijdverbreide gebruik van computers voor de analyse van kritieke paden en daarom werden het opstellen en de berekeningen handmatig uitgevoerd. De afspraak om de knooppunten te nummeren met intervallen van 5 was om extra knooppunten toe te kunnen voegen met behoud van de numerieke volgorde.
Met dank aan het BPUG-team voor de vertaling naar het Nederlands
