Robert Tannenbaum en Warren Schmidt publiceerden hun visie op leiderschapsstijlen voor het eerst in 19581 en actualiseerden hun model in 19732.
Het model richt zich op het delegeren van bevoegdheden van een manager aan het team. Het oorspronkelijke model van 1958 is hieronder weergegeven en hoewel de taal van 'ondergeschikten' en 'meerderen' zijn ouderdom weerspiegelt, blijven de principes gelden.
Het model laat een continuüm zien vanuit een situatie waarin de manager alle bevoegdheden vasthoudt, dicteert welke taken wanneer gedaan moeten worden. Deze aanpak verloopt in verschillende fasen van uitgebreider overleg en delegatie naar een waarbij de manager het grootste deel van zijn bevoegdheden delegeert aan het team.
Velen gebruiken dit als een model van de zich ontwikkelende relatie tussen een manager en het team en resoneert modellen van leiderschap en teamwork zoals Hersey & Blanchard en Tuckman.
Maar in de enge context van de behoefte van de P3-manager om bevoegdheden te delegeren, moet er iets anders naar worden gekeken.
Soms is het handig voor de manager om een team te ontwikkelen door hen aan te moedigen om beslissingen te nemen en autoriteit voor die beslissingen te accepteren. Het kan ook nodig zijn dat de manager een taak eenvoudig definieert en aan een team toewijst, zij het met goed gecommuniceerde en SMART-doelstellingen.
De waarde van het bestuderen van dit model voor een P3-manager is het begrijpen van het continuüm en het selecteren van het juiste niveau van gedelegeerde bevoegdheden in verschillende contexten.
- Tannenbaum, R. & Schmidt, W., How to Choose a Leadership Pattern, Harvard Business Review March-April (1958)
- Tannenbaum, R. & Schmidt, W, How to Choose a Leadership Pattern, Harvard Business Review May-June (1973)
Met dank aan het BPUG-team voor de vertaling naar het Nederlands
